Annenin Duygusal Yokluğu
Jasmin Lee Cori
Anne olmak… Dünyanın en zor ve en keyifli süreci olabilir her halde. Süreç diyorum buna, çünkü zaman içinde gelişen, değişen, dalgalanıp da durulan, renkten renge bürünen bir dinamik hikaye aslen. Bu hikayede en değerli olmazsa olmaz kaynağın, kendimizi -kim olduğumuzu, çocukluğumuzu, aldığımız ebeveynliği, anneliğimizi, gelişim alanlarımızı, kemikleşmiş zorlanmalarımızı, sınırlarımızı, esnekliğimizi…- anlamak olduğuna inanıyorum. Bunun yolunun başladığı yer bazen iç çalışmalar, bazen terapi, bazen de doğru kaynaklarla gelişen farkındalık.
J.L.Cori’nin yazdığı Duygusal Annenin Yokluğu kendinize, anneliğinize ve annenize kocaman aynalar tuttuğunuz, yüzeyde olup bitenin sığlığının çok ötesinde derin sulardaki lacivertin binbir tonunu, denizin dibindeki kumu, mercanı, çakılı berrak bir şekilde göreceğiniz harika bir kitap.
Annem kimdi? Bana ne verdi, ne veremedi? Ben bununla nasıl baş ettim ve sonuçta kim oldum? Şimdi ben nasıl bir anneyim? Çocuğumun sağlıkla büyümesi için duygusal ihtiyaçları neler ve ben bunları karşılıyor muyum?… Cevaplarını kendi içinizde bulmak için yol haritası çiziyor Cori, çok şefkatli bir yerden. Okuması zor, çünkü aynada gördüğümüz bazen acıtır. Ancak belki de en etkin ve tılsımlı değişimler, yaralara dokunan, dokunmaya cesaret ettiğimiz yerlerden geçer. Keyifli ve bol keşifli okumalar.